Indywidualizacja kształcenia w szkolnictwie wyższym polega na uwzględnianiu w procesie kształcenia różnic indywidualnych między studentami i stosowaniu takich działań, które (przy uwzględnieniu owych różnic) sprzyjają optymalnemu rozwojowi uczących się.
W uczelniach wyższych indywidualizacja kształcenia może przebiegać na dwóch poziomach. W ramach programu studiów indywidualizacja jest realizowana poprze możliwie szeroki wachlarz przedmiotów do wyboru, tak aby student mógł decydować w pewnym zakresie o tym czego się uczy. Indywidualizacja może dotyczyć też tempa pracy, gdyż każdy student ma różne predyspozycje i pewne zagadnienia opanuje szybciej, a inne wolniej. W związku z powyższym, elastyczność czasowa zaliczania poszczególnych przedmiotów to też przykład indywidualizacji.
Drugim poziomem indywidualizacji kształcenia są działania na poziomie pojedynczego kurs/przedmiotu.
Czyli w ramach prowadzonych zajęć, w tym również w dużych grupach. Działania sprzyjające indywidualizacji obejmują:
Dobór materiałów dydaktycznych do poziomu rozumienia i/lub zainteresowania studentów. Nie wszyscy muszą czytać to samo, warto dać studentom kontrolowany wybór. Wybór jest kluczowym elementem indywidualizacji kształcenia.
Różnorodność metod pracy jest równie ważny. Stosowanie metod polisensorycznego, czyli wielozmysłowego uczenia się (prezentacje multimedialne, modele, makiety, gry dydaktyczne, krzyżówki, odgrywanie scenek i wiele innych) sprzyja indywidualizacji.
Różnicowanie zadań pod względem stopnia trudności, sposobu i formy wykonania.
Zróżnicowanie metod ewaluacji pracy studenta jest być może kluczowym i najważniejszym obszarem indywidualizacji kształcenia. Jeden student lepiej pisze, a drugi lepiej mówi. Jeden woli zaliczenie napisać sam, a inny woli pracę grupową. Umożliwienie studentom pewnego wyboru w tym zakresie i ułożeni własnej konstelacji from zaliczenia przedmiotu jest optymalnym wyjściem. Dostępność form zaliczenia jest bardzo szeroka: egzamin pisemny testowy, egzamin pisemny z pytaniami otwartymi (w tym np. typu open book exam), egzamin pisemny w formie rozwiązania studium przypadku, egzamin ustny, wypowiedzi słowne i pisemne, rysunki, diagramy, nagrania wideo, nagrania na dyktafon, prace wykonane z użyciem piktogramów, przygotowanie prezentacji multimedialnej live (na sali egzaminacyjnej), mapa myśli, plakat i wiele innych).