Dla naszych rozmówców – w Polsce byli to głównie prorektorzy oraz szefowie uczelnianych komisji ds. jakości kształcenia! – to rzecz śmiertelnie poważna, zajmująca istotne miejsce w akademickim życiu, rzecz, o której nie tylko warto dyskutować, ale którą przede wszystkim warto rzetelnie robić. Jednocześnie różnorodność form i sposobów zapewniania wysokiej jakości kształcenia, z jaką spotkaliśmy się w badanych uczelniach, a nawet wielorakie jej rozumienie, paradoksalnie ujawniły, że u podstaw każdego z podejść kryje się podobny system wartości – zaufania, otwartości oraz dialogu nauczycieli i osób studiujących, akademików i władz uczelni. Wskazały również, jak ogromną rolę odgrywają w obszarze kształcenia dobre warunki pracy nauczycieli akademickich oraz możliwość stałego rozwoju ich zawodowych kompetencji. Wydaje się, że każdej z odwiedzanych uczelni o tej ostatniej sprawie rozmawialiśmy najdłużej…